Lute seg utover og kjenne seg vera ferdig til å glide. Tanken om å glide blir sterkare til lenger ein ser i vatnet. Biletet der nedi er tydeleg, ein kan lesa i det som i ein bok. Det er ingen straum som dreg minene skakke, spegelen vanskaper igen ting. Det er ein straum lenger nedi. Den tenker ein på.
Likevel er andletet vanskapt no. Forvridi og ulikt seg. Etter ulykker som har komi som skred - der bakanfor, der han har sitt halvfarne liv. Kva har i grunnen skjedd ? Han møter sine eigne støkte auge der nedi.
Lute seg endå litt meir.
Møte eit aue som seier: "Kom" !

Godt sagt! (0) Varsle Svar

Sist sett

lillianerFrøydis H. ÅgedalToveTine SundalJarmo LarsenAnn-ElinMathildeChristineLars MæhlumMartine GulbrandsenIngunnJIngeborg GKarin BergTorHilde AaBjørg L.RonnyStig TBeathe SolbergKaren PatriciaPer LundLene AndresenBente NogvaFiolGroBjørg RistvedtPiippokattaAmanda ABur1Reidun SvensliLena512LailaSolveigÅsmund ÅdnøyAnne-Stine Ruud HusevågTherese HolmBerit B LieG LHarald KTone Norenberg