For dei av leserane som ikkje sjølv bakar knekkebrød, og dei som ikkje har allmenn litteraturvitskap i fagkrinsen sin, vil dette kunne framstå som trivielt. Men då kan eg hinte om at sprø, tynne knekkebrød ikkje berre representerer seg sjølve i denne teksten, men snarare tener som bilete på underskrivnes vere eller ikkje vere, som mor, sambuar og framtidig bygdekvinnelagskvinne. Det er derfor det står så mykje på spel.