Bokelskere.no

Denne songen som syng seg sjølv og handlar om sollyset som nedteiknar sine hieroglyfer i huda. Om seine, sumeriske netter då vi paraderer tause og einsame i zygotiske draumar. Desse utbrot av oske utan eld, lava utan vulkanar; ei kneisande stille som smyg seg mot oss, lik sjøgas leikande hand, før eit tog bryt stilla, ei sol blandar oss.