Og kva fekk eg så sjå straks eg nærma meg Fisketorget og såg til venstre opp Strandkaien, om ikkje Kaffistova til Ervingen i eigen høge person? Ho låg på ein lur plass, ut mot hamna, slik at bygdefolket fekk auge på henne straks dei steig i land frå rutebåten. - Der er Kaffistova, ville dei tenkje og straks kjenne seg mindre åleine.