Lisbeth Bula
Vivaldi
av Helge Torvund (forfatter) og Mari Kanstad Johnsen (illustratør).
Magikon forlag 2011 Innbundet
Kjøp boken hos
Lisbeth Bulas eksemplar av Vivaldi
Lesetilstand
Har lest denneHylle
BarnebøkerLesedato
2012
Favoritt
Ingen favoritt
Terningkast
Ingen terningkast
Min omtale
Ingen omtale
Omtale fra Den Norske Bokdatabasen
Tyra har det ikkje greit på skulen. Dei andre vil ikkje vere saman med henne, dei snakkar ikkje til henne og av og til spenner dei bein på henne. Ho liker å vere saman med katten sin, Vivaldi, og å spele piano, men ho forstår ikkje kva det er som gjer at dei andre oppfører seg slik mot henne.
Omtale fra forlaget
Tyra er ei jente som ikke har det bra på skolen. På skolen har hun sluttet å snakke, men de andre snakker om henne. Og de sparker henne. Og de ser på henne med Krympeblikket. Da blir Tyra veldig liten. Men hjemme har Tyra det bra, og en dag får hun en kattunge. Noe endrer seg, hun er ikke bare Tyra lenger, hun er Tyra og katten. Dette er en bildebok for litt eldre barn om mobbing. På en poetisk og vakker måte skildrer den et barns opplevelse av en vond hverdag, og begynnelsen på veien ut av den.
Bokdetaljer
Forlag Magikon forlag
Utgivelsesår 2011
Format Innbundet
ISBN13 9788292863237
EAN 9788292863237
Språk Nynorsk
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Bokelskeres terningkastfordeling
6 2 1 0 0 0
Leser søker bokSitater fra dette verket
Kristin F. Jørgensen siterer Vivaldi av Helge Torvund
16:31, 16. august 2012 Ingen har det som favoritt.
Ho har den harde klumpen inni seg. Den er inni henne når ho går heim frå skulen. Det er ingen ord i den. Det er som om den ligg inni ei boble av vatn. Når ho kjem borti den bobla, renn vatnet ut av augo hennar.
Det må vera noko gale med meg, tenkjer Tyra. Noko eg ikkje ser sjølv. Kanskje eg luktar annleis? Kanskje eg har ein rar rygg? Kanskje eg sender frå meg ei slags stråling som dei andre ikkje likar? Eller kanskje det bare er det at eg er så lei meg? At eg aldri veit kva eg skal seie når dei andre snakkar og ler.
Musikk er å snakke utan ord.
At det finst ein gråt inne i ein. Ein gråt som kan sova der. Og ikkje vakna. Om ein får vera i fred. Om ein får gjera det ein skal og tenkja på det som skjer. Men straks tankane byrjar springa. Då bråkar det. Når tankane spring føre henne, og vil sjå kva som snart kjem til å henda. Snart. Seinare. Bak neste hjørne av tid. Då vaknar gråten inne i henne. Og ho kjenner at det svir i augo. At munnen skjelv. Ho vil det ikkje. Ho vil absolutt ikkje at det skal skje. Men det skjer.
Det finst song inne i henne. Når ho ser regnet falla på sølepyttane. Den runde songen. Når ho ser kveldslyset i pelsen til katten. Pelslyset. Den mjuke songen.
Tyra veit om gråt og song. Og kan leva med desse to.
Å dansa og smila.
Det er gode greier
som ein kropp kan forstå.
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket
