2014
Omtale fra forlaget
Med to skriftspråk, samt samisk og kvensk, har Noreg ein lang tradisjon som fleirspråksland. I nyare tid har dette blitt forsterka gjennom innvandring og utviding av internasjonale relasjonar, og det siste tiåret har om lag 200 språk vore i bruk i Noreg. Dokumentarprosjektet Det fleirspråklege Noreg viser eit samtidsbilete av språkbruken i den norske kvardagen. Gjennom 30 portrett gir boka eit innblikk i det fleirkulturelle Noreg og viser at fleirspråklegheit i dag heller er regel enn unnatak. Skribentar over heile landet har fanga inn livshistorier og refleksjonar rundt det å leve med fleire språk. Fotografen Oddleiv Apneseths unike og vake blikk gir liv til dei varierte historiene. Kombinasjonane er mangfaldige: Den filippinske asiabutikkeigaren i Førde brukar morsmålet berre når ho verkeleg må. Den marokkanske faren snakkar konsekvent berbisk med sonen sin under fotballtreninga, medan han samstundes snakkar norsk til dei andre barna. Og vi møter den samisk-kvenske tromsværingen som først i vaksen alder lærde å forstå språka som ho var omgitt av i oppveksten. Den faglitterære teksten av språkforskar Øystein A. Vangsnes set dokumentarprosjektet i eit større perspektiv.
Forlag Skald
Utgivelsesår 2013
Format Innbundet
ISBN13 9788279591900
EAN 9788279591900
Omtalt sted Norge
Språk Bokmål Nynorsk
Sider 271
Utgave 1
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Fleirspråklegheit er ikkje rart, men derimot normalen ute i verda. I Noreg har det ikkje vore slikt fokus på fleirspråklegheit, men forskingsmiljø ved fleire institusjonar arbeidar med dette no – og Språkåret 2013 var eit heilt jubileumsår som òg skulle fokusera på rikdommen ved fleirspråklegheit. Denne boki er eit av dei få handgriplege resultat av året, og viser nettopp fleirspråklegheit og alle dei ulike formene den kjem i.
Boki er vakker å sjå på – bileta til Oddleiv Apneseth er humoristiske og stemningsskapande – og vakker å lesa. Ho presenterer folki bak språket, historiane bak folki, med respekt og på deira premissar. Det vitskaplege alibiet kjem til slutt, òg det svært positivt til fleirspråklegheit – kanskje meir positivt enn boki elles legg grunnen for? Historiane i denne boki viser nemleg at det ikkje alltid er like lett å manøvrera mellom ulike språk – men dei aller fleste ser det likevel som ein styrke. Boki viser òg at fleirspråklegheit lever midt mellom oss, i innvandrarspråk, i framandspråk, i minoritetsspråk og i våre to norske skriftspråk. Boki står att som eit høgdepunkt frå Språkåret – eg skulle berre ynskja at det hadde vore fleire slike høgdepunkt frå i fjor.
Fyrst publisert her
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verket