Bokelskere.no

Dess meir eg les av Hovland, dess mer trur eg at eg kanskje elsker han litt.

Første boka jeg har lest av Hovland. Var ikke forberedt på at jeg kom til å humre og le lavt underveis. Likte veldig bra stilen, handlingen og humoren. En stilig flott penn. Ga mersmak.

Ragnar Hovland er ein forfattar med mykje humor som eg set stor pris på også i denne boka om tilhøvet til brør, foreldre og elskarinner. I likskap med mykje av dagens litteratur er hovudpersonen ein forfattar med skrivesperre. Hovudpersonen slepp med andre ord tilhøvet til fast arbeidstid og har etter alt å døme fridom til å gjere andre ting i staden, og det gjer han da òg i rik mon. Stille natt vekslar på ein liketil måte frå episodar som eg lo godt av til alvorsam tale mellom far og son. Likevel er det òg deler av av boka der viddet blir så tørrvittig at eg ikkje heilt hengjer med.

Mulig jeg leste romanene til Hovland for tett. Og hadde for store forventninger jf at jeg likte de andre to jeg leste før denne, så godt. Uansett, denne falt ikke helt i smak da jeg leste den. Et lite blogginnlegg jeg skrev etter å ha lest den finner du her