Så stal me ein båt
barndomsforteljingar frå 1950-talet
av Johanne Øvstebø Tvedten (forfatter).
Kapabel 2011 Innbundet
Kjøp boken hos
Omtale fra Den Norske Bokdatabasen
I denne boka har forfattaren samla historier frå nokre som vaks opp i Sunnhordland på 1950-talet.
Omtale fra forlaget
Det er noko med 1950-talet som engasjerer og fasinerer. Krigen var over, optimismen var stor, og alle krefter trongs for å skapa den nye framtida. Gleda over betra velstand blant folk var enorm, fordi tronge kår og rasjonering blei erstatta av ny giv og oppbygging, Marshallhjelp og nye arbeidsplassar. Kva tid i historia har eit tiår romma slike endringar? Johanne Øvstebø Tveten er tilsett som undervisningsleiar ved Sunnhordland Museum på Stord. I denne boka har ho samla historier frå nokre som vaks i Sunnhordland på 1950-talet. Johanne Øvstebø Tvedten er oppvaksne delvis på Sunnmøre og delvis på Stord. Ho er lærarutdanna og har hovudfag i drama- og teaterpedagogikk, med mange år bak seg i skulen. I tillegg har ho arbeidd som høgskulelektor i Volda og i Bergen, og ho var lærar på Høgskulen Stord/Haugesund sitt studium i Munnleg forteljing i Etne. I 2003 vart ho tilsett som undervisningsleiar ved Sunnhordland Museum, og har sidan skrive og framført mange historiske forteljingar og skodespel frå Sunnhordland. Dette er fyrste boka hennar.
Bokdetaljer
Forlag Kapabel
Utgivelsesår 2011
Format Innbundet
ISBN13 9788281630352
EAN 9788281630352
Genre Personlige beretninger
Omtalt tid Etterkrigstiden
Omtalt sted Hordaland
Språk Nynorsk
Sider 110
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Sitater fra dette verket
Ingvild Eide siterer Så stal me ein båt av Johanne Øvstebø Tvedten (side 58)
17:41, 12. september 2011 Ingen har det som favoritt.
Då forstod doktoren kva som var gale. Eg hadde fått polio! No tok han affære og sendte meg til Haukeland, men foreldra mine fekk ikkje vera med. Heimen vart isolert og naboane var skamredde. Foreldra mine skreiv lappar med handleliste som dei la på ein stein, så kom andre og skreiv dei av. Ingen torde ta i papiret ein gong! Slik heldt det på i fleire veker.
Ingvild Eide siterer Så stal me ein båt av Johanne Øvstebø Tvedten (side 88)
17:44, 12. september 2011 Ingen har det som favoritt.
Det einaste me drøymde om var å reisa til sjøs. Heimkomne sjøfolk som stod der med "Chesterfield"-sigarettar og pass i brystlomma, lokka oss. Eller kanskje me skulle bli fiskarar og få oss Bømla-hua med fiskarasp på?
Ingvild Eide siterer Så stal me ein båt av Johanne Øvstebø Tvedten (side 92)
17:47, 12. september 2011 Ingen har det som favoritt.
Under trappa var det eit skåp fullt av skor. Kvar vår vart alle skoa sopte ut på golvet. "Finn dåke skor som passar, ongar", ropte far, og små og store sommarsko flaug hit og dit til alle hadde funne seg noko som gjekk på foten. Tøysko som ikkje lengre var kvite, gjekk me over med kritt. Då vart dei fine som nye.
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket