Lorden

roman

av Tore Renberg (forfatter).

Oktober 2024 E-bok

Gjennomsnittlig terningkast: 4.53 (17 terningkast.)

73 bokelskere følger dette verket.

Kjøp boken hos

Omtale fra forlaget

Eg møter dei. Slike som Lorden. Dei sprengjer seg inn i meg og eg sprengjer meg inn i dei. Det står eit gammalt Lordeslott oppe ved Lindevatnet og skodar ut over landskapet. Ein hustrig vinter er kommen til den vesle bygda, og ein morgon ligg det ei ung jente i snøen. Det er den lokale barnestjerna, Ellen Sofie Bestandig. Formannen i historielaget, Jon Magne Moi, er overtydd om at han veit kva som har gått føre seg. Og Lorden kjem nærmare. Dette er den tredje nynorskromanen frå Tore Renberg etter Du er så lys og Tollak til Ingeborg. Mørkt lysande og full av vrimlande menneskeliv.

Bokdetaljer

Forlag Oktober

Utgivelsesår 2024

Format E-bok

ISBN13 9788249529162

EAN 9788249529162

Genre Spenning

Språk Nynorsk

Sider 295

Utgave 1

Finn boka på biblioteket

Du kan velge et fast favorittbibliotek under innstillinger.

Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!

Bokelskeres terningkastfordeling

0 11 4 2 0 0

Bokomtaler

Ingen omtaler ennå.

Skriv en omtale Se alle omtaler av verket

Diskusjoner om boka

Ingen diskusjoner ennå.

Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verket

Sitater fra dette verket

siljehusmor siterer Lorden av Tore Renberg (side 65)

13:47, 24. september 2024 Ingen har det som favoritt.

Aase Astri sel sjølvsagt desse koppane i butikken. På den mest populære står det «lkkje ta det så hytt». Her kan ein merke seg at «hytt er nytta direkte feil. «Hytt» tyder eigentleg «tilfeldig», som i «hytt og vêr», mens her, lokalt, tyder det «alvorleg».
Slik fungerer språk, og så kan ein jo meine litt ulikt om det.
Eg står, akkurat her, midt imellom dei stridande.
For språk må jo leve og bevege seg.

Godt sagt! (2) Varsle Svar

siljehusmor siterer Lorden av Tore Renberg (side 19)

13:44, 24. september 2024 Ingen har det som favoritt.

Ver observante når de nyttar dei sterkaste verkemidla i språket. Det sa eg alltid til elevane mine. Nyttar de dei for mykje, då mister dei krafta si. Men, la eg til, ver heller ikkje så tørre at de aldri nyttar dei.
Språk, det sa eg ofte, skal leve!
Som livet!
Og då smelte eg til med både eitt og to utropsteikn (biletleg tala; eg stod ikkje der og skreiv dette på tavla. Men kanskje eg skulle ha gjort det? I dag er tavla borte frå skulen. Tragisk).