Livius

roman

av Erlend Kaasa (forfatter).

Samlaget 2015 Innbundet

Gjennomsnittlig terningkast: 5.00 (1 terningkast.)

3 bokelskere følger dette verket.

Kjøp boken hos

Omtale fra forlaget

Lam er offiser i ein invasjonsstyrke. Jobben hans er å reinske ut siste rest av motstand i det invaderte landet. Krigens råskap gjer han stadig meir desillusjonert, og i opprør mot det moralske forfallet som omgjev han, gjer han seg skuldig i eit alvorleg brotsverk. Som straff blir han og mennene hans sendt ut på eit livsfarleg oppdrag djupt inne bak fiendens liner. Målet for oppdraget er opprørspoeten Livius, som spreier propaganda og gir folket ny kampvilje. Når ein ung gut kryssar vegen til soldatane, tek historia ei ny vending, og Lam får igjen ei sak å kjempe for.

Livius er ein roman om fedrar og søner, om idealisme og desillusjon, om å gå seg vill, og om kampen for å finne meining i ei verd der all meining synest å ha gått tapt.

Bokdetaljer

Forlag Samlaget

Utgivelsesår 2015

Format Innbundet

ISBN13 9788252186475

EAN 9788252186475

Språk Nynorsk

Sider 247

Utgave 1

Finn boka på biblioteket

Du kan velge et fast favorittbibliotek under innstillinger.

Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!

Bokelskeres terningkastfordeling

0 1 0 0 0 0

Bokomtaler

Ingen omtaler ennå.

Skriv en omtale Se alle omtaler av verket

Diskusjoner om boka

Ingen diskusjoner ennå.

Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verket

Sitater fra dette verket

alpakka siterer Livius av Erlend Kaasa (side 42)

06:42, 24. mars 2016 Ingen har det som favoritt.

Døden var ikkje vakker. Han var ikkje starten på noko nytt. Han opna ingen portalar, slusa ikkje ånda vidare, sette ikkje sjela fri. Døden var grim. Blind for venleiken han viska ut, la han universet i øyde, bit for bit gjorde han tilværet meir einsamt og uuthaldeleg.

Godt sagt! (2) Varsle Svar

alpakka siterer Livius av Erlend Kaasa (side 93)

06:52, 24. mars 2016 Ingen har det som favoritt.

Eg, som til dagleg oppheldt meg i eit miljø der den ironiske distansen til alle verdas avskyggingar var innarbeidd som ein ryggmergsrefleks, der lidenskapen blei håna og aktivismen gjord til latter. Eg fråtsa i alvoret til Livius. Det kjendes, i mangel av eit betre ord, frigjerande. For fyrste gong etter at eg byrja studere, hadde eg møtt ei dirrande røyst, som utan atterhald, men samstundes med overtydande intellektuell autoritet, gav uttrykk for at noko faktisk stod på spel.