Det er vanskeligere å forklare den lengsel man føler etter å tilhøre kirken, dette at man faktisk misunner dem som kirkeklokkene kaller til messe.

Verda er full av innlysande ting som ingen nokon gong legg merke til.

<De gjør som du sier,> sa hun da kvinnene var gått. <Hvorfor det?> <Fordi de har valgt meg til sin konge,> svarte Den svarte prinsen. <Og fordi jeg er er en utmerket knivkaster.>

• Du er då vel ikkje redd, Nadja? Spurde Mikal Strogoff.
• Nei bror, svara den unge jenta.
• Og du, venen min?
• Eg! ropte Nikolaus. Eg får gjere det eg alltid har drøymt om - å sigle i ei vogn.

Eg legg frå meg pennen, set seglet mitt på skriftemålet, og med so gjort lyktar det ulukkelege livet til Henry Jekyll.

‹‹Aldri le av ein levande drake, Bilbo, din tulling!›› sa han til seg sjølv, og seinare vart det eit av dei munnhell han nytta mest, og det vart til eit ordtak.

Og eg levde berre på rom, skal eg seia deg. Det har vore både mat og drykk og kone og born for meg.

Femten mann oppå daud manns kiste - Hei og hå, og ei flaske med rom! Drykken og hinmannen tok nok den siste. Hei og hå, og ei flaske med rom!