Bokelskere.no

Den er ganske tung men det er definitivt verdt det. Alle dei militære titlane og namna gjer at det er ganske tungt å komme i gang, men det er så utruleg godt skrive. Eg lærte veldig mykje om tyskaranes herjingar austover. Anbefalast, ikkje gje opp :)

Fint med sånne kommentarer. Har nettopp startet, og går veldig i surr med alle detaljer og titler og øverstekommandanter og det som finnes. Men jeg har jo hørt så mye godt om den, så håper å komme igjennom.

Innhaldet i romanen kan vere svært hardt å svelgje, men gir innsikt.

Jeg synnes denne boken var fæl. Det var nesten så jeg var sint på den mens jeg leste den. Og ja, den var voldsom tung. Jeg måtte stoppe og ta meg en pust i bakken flere ganger under hver eneste leseøkt. Men det var noe som holdt meg gående, og det er dette udefinerbare, trollbindende som var så fasinerende! Det at selv om jeg hatet boken dypt og inderlig, var det noe som fikk meg til å vende til bake gang på gang. Selv i ettertid når jeg tenker på boken, er det med en slags æresfrykt over dette som jeg møtte på gjennom teksten... Rett og slett en veldig sterk opplevelse!

Ja, den er skrekkeleg, men så godt skriven, original og rystande at den er god, på sitt vis. Som ein skrekkfilm må vite slutten på.

I dag er det litteratur som underhaldning som selgjer og ligg på topp utlånslistene, men den synest eg er eindimensjonal, flat og totalt uengasjerande for meg, denne litteraturen grip meg ikkje; blir ikkje gripen, sint, opplyst, undrande, berre underhaldt og medverka til å slå i hel tid. Ikkje noko for meg.

No les eg Forsvunnet av D. Mendelsohn, amerikans jøde. Den handlar om jakta på lagnaden til ein grandonkel og familien hans i dagens Ukraina, dei vart offer for holocaust. Rørande, tankjevekkande og med ein elegant komposisjon og eit svært presist språk.

Hei Robert

Eg er enig med deg -de velvillige- er rystande og selv om den er ein roman beskriver han handlingar som har skjedd . Personer som omtales er kjente krigsforbrytere .De velvillige leste eg mens eg var i Kiev og ein dag satt eg på ein cafe i krysse mellom Khreschatic og Prorezina og leste kapitlet som beskriver forløpet til massakren i Barbij Jar. Som deg er eg igang men De forsvunnede. Hilsen Ole

Spanande. Ukraina og ikkje minst Kvite-Russland var av dei landa i lag med Polen som leid aller mest under holocaust.

Forsvunnet las eg ferdig i helga, den er sterkt gripande og framifrå skriven av forfattaren.

Hei Robert

Eg kan anbefale reise te Ukraina. Vennleg befolkning og dersom du har interesse i 2 verdenskrig så finns guidar som kan leias for en billig penge. Har reist rund i land 3 ganger og vil gjerne tilbake. Eg har kommt te der forfattaren er i Australia og får ett noe meir realistisk syn på kor Polakkar og Ukrainere såg på jødane i sitt hjemland. Dei verste var etter de eg har lest meg te Ukrainare som både hata kommunista og i serdeleshet jødar (mange Russiske jødar var kommunistar og noen var i leiande stillinga innenfor den Russiske kommunistiske okkupasjonenen av Ukraina)Antisementismen har dype røtter i Øst.Holodomor 1932-33 utsvelting av befolkningen i Ukraina der 2,7-10 mill (usikre tall) Ukrainara døyde førte te eit glødane hat. Eg vil gjerna få anbefala boka -Forsoningen av Fred Ulhman. Boka skildrer fremveksten av Nazismen i Tyskland sett gjennom ein ung jødisk gutts øyner .