Bokelskere.no

Svein har i alle fall rett i at dette er sær vestnorsk humor. Eg veit ikkje om eg skal le eller gråte av dei underfundige karakterane som stort sett er skakkjørte i relasjonen til samfunnet rundt seg. Boka er herleg lettlest samtidig som det underliggande ideologiske temaet minner oss på at det er viktig å stå opp for sakene ein bryr seg om (eller gjere opprør mot motmaktene, anten det er Stortinget, sjefen, førelesaren eller sine eigne tankar). Ella, eg forstår at du lar deg provosere, og det gjer eg og, men på den gode måten. Eg gir derfor boka tommel opp.

Jeg synes den er veldig ujevn, men de beste partiene er helt herlige. Jeg lo en hel dag (helt sant) av scenen der Sebjørn tiltaler kona si som "kona til Sebjørn".

Eg veit ikkje om det har med miljø og oppvekst, men denne boka traff meg veldig godt. Eg lo mykje og kjende meg att i mykje av det ho skriv. Ei artig bok. Såg oppsettinga på Det norske teater og, og den var framifrå, eg lo så eg grein.

Meg også. Ler berre eg tenkjer på ho. Einaste negative tanken eg kan komme på når det gjeld denne romanen, må vere irritasjonen over ikkje å ha skrive ho sjølv.