Hundreårsutgåva av Rudolf Nilsens dikt, med publiserte og tidlegare upubliserte. Dei er alltid like nye, for dei er så sterke, så ømme, så harde. Ingen kunne ta han på det formelle; her flyt rima av garde - her er bileta, på ei og same tid knytte til byen, til klassa, til kampen - og til draumen og håpet og framtida. Han diktar om det han vil vekk frå, men han gir arbeidsfolks liv og arbeid og miljø ein eigen verdi, for det vi har i ryggmargen, skal vi tru på og vere stolte av. Ein dialektikkens meister, Rudolf Nilsen: Verdiane frå nr. 13 skal bli med dit nr. 13 ikkje er ...
Viser 2 svar.
Rudolf Nilsen er min absolutte favorittpoet, mye på grunn av hva du skriver her. Temaene hans, følelsene og rimene. Det er helt perfekt.
"Jeg møtte vårens engel i Granada" var det siste diktet Rudolf Nilsen skreiv. Eg hadde det i minnet då eg var der akkurat no, fyrst i mars, der "palmer suste, epleblommer snedde, / og breen skinte i det blå Nevada". Sterkt.
Sist sett
