Kvart år det siste tiåret har Martin Nag gitt ut minst éi samling med epistlar, notat og litt lengre tekster, for det meste om norsk litteratur, litteratur frå slaviske land, kvekarar og andre kulturelle emne. Han er ein surdeig og eitsenepskorn - det veks og gror; mange av tekstene er fragmentariske, men (nesten) aldri utan perspektiv, utan å vere innfallsport til ei ny side ved Ibsen, ved Munch, ved Hertervig. Han er open og inkluderande - som i kontakten med t.d. Knut Ødegaard og Hans Skjervheim - og hard - mot "vulgærmarxistene" og høgrekreftene. Denne gongen (2003) inkluderer samlinga ei kortfatta russisk litteraturhistorie ("Gullalder") og t.o.m. eit kort romanmanuskript ("Vår tids helt"). Kulturell vatning, dette her ...