Tittelen er ikkje så verst, gitt: ”Frå palass til polis.” For det var den vegen det gjekk, frå den mykenske palasskulturen til den greske bystaten. Dei tolv artiklane i boka prøver å gi svar på – eller i det minste stimulere til diskusjon om – årskane til og innhaldet i denne utviklinga. Arkeologien får stor plass, men også litteraturen. Best liker eg Øivind Andersens avsluttande bidrag om palasstida som tidas spegel – ”Theseus og athenernes forestillinger om fortiden”. Men Dag T.T. Haug, som har så lett for språk og får høve til å arbeide med dei på høgt plan, skuffar. Ikkje det at ”Skrifter og skriftbruk i palass og bystatar” ikkje er klok og innsiktsfull nok, men når artikkelen byr på feil etter feil i norsken, lyt det vere lov å rynke litt på nasen.