Bindet inneheld "Hippias minor", "Hippias maior", "Euthydemos", "Gorgias", "Menon" og "Menexenos". Den siste dialogen viser vel kor fiktivt det sokratiske universet hos Platon er: Reint kronologisk er "Menexenos" ein absurditet. Men Platon ville det vere uklokt ikkje å behandle seriøst; det er ikkje dei konkrete omstena som er kvalitetskriteria her. Alltid morosamt å møte den sokratiske ironien! Også "Menon", då, med samtale om geometri - eit fint bind, med instruktive innleiingar og notar!
Sist sett
