Denne boka blei anbefalt meg av far min som er 88 år. Han hadde lese den som ung, og hadde aldri gløymt denne sterke historia. Boka var blitt borte i løpet av dei 65-70 åra det var sidan han las ho, og vi fekk derfor tak i den i eit antikvariat. Som nynorskbrukar var det spennande å lese dette som var av gammal språknormal! Det er likevel slett ikkje språket, men handlinga som har festa seg hos meg. Eg synes ikkje det er rart at min gode, kloke far vart fascinert av denne historia!!
Sist sett
