Vart forsinka med lesinga, men eg hadde lese Dvergen for mange år sidan - utan at ho gjorde det heilt store inntrykket den gongen. Forsåvidt ikkje nå heller; tematikken er jo velkjent i litteraturen: Dostojevskij, Duun, Golding, Camus, Bjørneboe og andre har behandla det vonde minst like godt. Men romanen er eit viktig innlegg - frå borgarleg-humanistisk synsvinkel - mot krig og fascisme. Reint meisterleg er ironien i skildringa av korleis hovudpersonen ivrar for krig og mot fred.
Viser 1 svar.
Jeg foreslo å lese Ragnhild-trilogien (Duun), og i første bind (Medmenneske), er jo Didrik Dale så utspekulert og ond at det nesten er ondt å lese. Dvergens ondskap og sinnsbevegelser er på grensen til det komiske. Virker litt påtatt, men kanskje dvergene er sånn.