Eg meiner det blei referert til snarken i denne boka. Dette var noko eg undra meg over medan eg las det, men kom meg ikkje til å google noko om det i leseperioden. No har eg nettopp lest ut novellesamlinga Livsgnisten, eit utval av Jack London sine noveller. På ei wikipedia-side om London dukka brått Snarken opp, her som ein seglbåt som London fekk bygd seg. London hadde henta namnet til båten frå eit dikt av Lewis Carroll.

Då spørs det; kva for ein snark er det Kerewin referer til i boka? London sin båt eller Carroll sin fantasiskapning? Sjølv så heller eg mot det siste.

Godt sagt! (1) Varsle Svar

Viser 1 svar.

Snarken er nevnt ni ganger i boka. Det finner jeg ut ved å søke i romanen på nb.no. Jeg leste den ikke selv, men ser i avsnittene og artikler på nettet at snarken refererer til Kerewins indre stemme. På side 63 står det:

"Du kunne kanskje, sier Snarken inni henne, finne ut hvor denne rennesteinsungen Gillayley mistet halvparten av tennene sine."

S 45: "Så rørende, sier Kerewins innerste jeg, Snarken, som bukter seg fram"

Ordet stammer, som du henviser til, fra Lewis Carrolls fantasiskapning i The Hunting of the Snark. (1876)

Godt sagt! (3) Varsle Svar

Sist sett

PiippokattaBeathe SolbergMarit HøvdeV. HulbackGunillaHilde H HelsethAnne-Stine Ruud HusevågMargrethe  HaugenEivind  VaksvikRonnyKirsten LundLailaBård StøreLars MæhlumMcHempettG LToveOdd HebækRune U. FurbergReadninggirl30IngeborgBeate KristinritaolineJarmo LarsenCamillaTatiana WesserlingTove Obrestad WøienInger-LisejunieJohn LarsenFredrikDemeterLisbeth Kingsrud KvistenSynnøve H HoelAlice NordliKikkan HaugenTonje SivertsenAstrid SæverhagenBente NogvaAnne Berit Grønbech