Jostein Røyset som svar til Hilde S :
21:41, 11. juni 2014 Diskusjon: (0) Lesesirkel. BOK NR. 4. "Haugtussa". HOVEDTRÅD (19 / 5 - 20 / 6)
Eg les dette diktet som ei skildring av solnedgangen i havet. Når det ligg skyer eller skoddebankar lågt i synsranda så lyser jo desse opp etter at solskiva har gått bakom dei, nett som eit eventyrland av glitrande fjell.
Naar Dagen sig som Eld og Blod
i Blaae-Myr,
det logar upp med Glim og Glod
og Æventyr.
Blåmyra er jo ei vanleg omskriving for havet.
Så trur eg nok også at Garborg skriv inn ei tilleggsmeining i diktet, spesielt i siste verset, her heller eg til at han viser til det hinsidige.
Viser 1 svar.
Hilde S som svar til Jostein Røyset :
23:15, 11. juni 2014* Diskusjon: (0) Lesesirkel. BOK NR. 4. "Haugtussa". HOVEDTRÅD (19 / 5 - 20 / 6)
Det siste verset:
Eg lengta tidt paa trøytte Veg
der ut til Fred;
men Lande fyrst kann syne seg,
naar Sol gjeng ned.
Eg tenkjer og at her er det døden (Fred) ein lengtar etter. No har Veslemøy/Garborg sett at Alvelandet berre er ein draum, og ikkje ei verd som ho/han vil få oppleve,
Samstundes har ho/han slått seg til ro med at "Lande" ikkje kjem enno, det ser me i linja: men Lande fyrst kann syne seg når Sol gjeng ned.
Det er berre så vakkert!
Sist sett
