Bokelskere.no

Jeg må bare legge inn et dikt av min venn Ingried Lied, som nå er 95 år.

PLUKK EIN BUKETT

Trø varsomt, her veks den vakre symra
kring nakne bjørkestammer i våreventyrets natt,
for din vokseplass du er visst ei bekymra,
du lyser ved bekkefar, dy lyser fra kratt.
Din ange av vår so reint meg beruser
kring din mjuke, gylne blomst, lysegrøne blad
seg kurser i naturens gryande vår, ein uvurdelig skatt.

Plukker ein bukett, og minnast med eit
dei sollyse dage, i barndommens hage.
I raudruta kjole der kragen var kvit
so svarte lakkskor der ankelreimer sit
med små blomster til mor.
Vegen var lang, det sette sine spor, det var nok ei litt visna klase
som fekk hedersplass i mor sin dertil - egne vase.

Borna plukker soleie, løvetann og hestehov,
i kakabakken dei etter jordneter grov,
gla og lystige, men av mold so svarte
halde latteren borte ein slett ikkje klarte.
Strålande auge i tilklina fjes
alle saman måtte om att kles,
få det reint var ei alltid så greit
gnidde og gnudde vart heit og sveitt
reint skulle det bli, og reint vart det
til neste gong dei kom att og var like svarte.

Vakkert :-)