Bokelskere.no

En ung thailandsk gutt blir funnet død utenfor en boligblokk i Islands hovedstad Reykjavik. Han er knivstukket og etterlatt i en blodpøl. Erlendur og teamet hans blir satt på saken, og under etterforskningen kommer det frem at en del islendinger ikke er fullt så vennligsinnet overfor innvandrere som de utad gjerne vil fremstå som. Spørsmålet Erlendur stiller seg er hvorvidt drapet er rasistisk motivert, eller en følge av uoverensstemmelser mellom elevene på skolen. En del gamle hemmeligheter dukker opp til overflaten underveis; en gammel sedelighetssak, en kvinne som har vært forsvunnet i lang tid, tidligere medlemskap i en rasistisk organisasjon etc.

Dette er ikke en krim full av action, men mer en sosialrealistisk krim. Boka er velskrevet, og Ivar Nørve har igjen gjort en strålende innsats som oppleser. Jeg anbefaler boka!

Her er vi nok ueinige: Eg synest at romanen på den eine sida har gode tendensar med tanke på å presentere feilaktige teoriar, men boka manglar detaljane fyrst i forteljinga som ein god kriminalroman skal ha, detaljar som peikar framover mot avsløringa. Her blir i staden alt avslørt av ein allvitande forfattar på slutten. Denne Erlendur og kollegaene hans er flate og gråe personar utan liv og individuelle trekk. Forfattaren fortel om både barndom, kjærleik og forhold mellom generasjonane, men Erlendur står ikkje fram som ein levande person av kjøt og blod. Den uoppklarte historia frå barndommen hans gjer vel at vi vil lese (kjøpe) fleire bøker for å sjå kva som har hendt, men nokon særleg godt integrert del av romanane blir ho ikkje. At omsetjaren Silje Beate Løken ikkje veit forskjell på "da" og "når" og at Ivar Nørve tek sats kvar gong han skal lese eit islandsk substantiv, aukar ikkje kvaliteten på lydboka.