Jeg synes ikke dette er gode skildringer. Den type språk blir i overkant for meg, og det ender som regel med at jeg begynner å irritere meg, og da hjelper det ikke om historien er aldri så interessant. "Fiolduftende sigaretter" er kanskje noe av dummeste jeg har hørt.
Finnes det noen god betegnelse på denne type språkbruk?
Viser 2 svar.
M.o.t. " betegnelse" på denne typen språkbruk, så lufta eg det for ein svært kyndig kar på jobben i dag. Han såg på sitata og meinte det var skarpe døme på " spenstig" metafor-bruk, og ytra at det nok var eit forsøk på å vere nyskapande. Han var elles einig med meg i at eit par av sitata var vel " eplekjekke".....Han ville sjekke ut om denne typen metaforar har ein meir spesifikk betegnelse...
Litteraturvitarar har sikkert eit ord/uttrykk for slikt pinleg språk. Eg har ikkje lese den nemnde boka (enno), men etter dei døma Hilda nemner, virkar det som om forfattaren brukar det eg kallar jåleri-skildringar. Og ja, eg er heilt enig - det er berre irriterande og dumt.
Sist sett
