Ferdaminne frå sommaren 1985
Vi har fått rom i 2. etasje. Da er det vel ingen vits i å ta heisen?
Sei ikkje det. Vi tar alltid heisen, opp og ned.
Innestengd i den vesle boksen blir vi med eit så inderleg to-eine at vi må kysse kvarandre så snart heisen set seg igang.
Korleis det er inni deg
den blunken det varer
veit eg ikkje.
Men inni meg bobblar kavar gong
ei lita spenning:
Rekk vi det?
Rekk vi det før heisen stansar
og vi må ut?
Og jammen rekk vi det
gong etter gong etter gong.
Vi tar alltid heisen
Halldis Moren Vesaas