Varulven ga eg sikkert opp alt for tidleg, men eg hadde "ein flyktning krysser sitt spor" friskt i minne, derfor tenkte eg kanskje det var litt i samme stilen. Og Sandemose skriver spesielt. Eg tvilar ikkje på at det er god litteratur, men eg er ikkje alltid i modus til å lese det som krever litt ekstra. Hadde vore fint og lest denne saman med nokon, og diskutert boka undervegs. Cornelis Wreesviik syng jo så fint om hovudpersonen, Felicia...