Jeg må tilstå at jeg var forutinntatt da jeg begynte på denne. Og det slo til, må jeg nok si!
Avbrøt etter 140 sider (så jeg var jo ganske utholdende?) - det er ingen grunn til å bruke tid på denne boka. Anbefales ikke!
Viser 2 svar.
Ikkje enig. Etter mi meining er denne serien frå Svalbard veldig bra.
I utgangspunktet var eg nok litt skeptisk då eg starta på den fyrste boka (Hollendergraven). Kjendisdame som prøver å skrive krim liksom? - Men både bok nummer ein og bok nummer to (Kullunge) viste seg å vera velskrivne og spennande. Dessutan er Kristensen veldig dyktig på miljøskildringane. Personskildringane hennar derimot, er kanskje litt vage og "flate".
I denne bok nummer tre, er det to parallelle historiar. Forfattaren lukkast absolutt best på historia frå fortida, dvs. handlingane som går føre seg under 2. verdskrig på Svalbard og Nord-Noreg. Handlinga i boka hoppar fram og tilbake i tid, og ein lyt ha tunga beint i munnen når ein les. I store delar av boka veit me heller ikkje heilt kven hovudpersonen er.
Tittelen på boka, Operasjon Fritham, viser til ein militæroperasjon som gjekk føre seg i 1942. På førehand visste eg ingenting om Svalbard i krigsåra, så boka var absolutt interessant.
Jeg er tildels enig med Berit. Dette er bare den andre boken jeg leser i serien, leste Kullunge som jeg ikke synst var noe saerlig, men denne var bedre. Jeg gir den en sterk 4 paa terningen og kan trygt anbefale den .