Eg les Nicholls si seinaste bok One Day for eit par år sidan, og storkoste meg. I så måte var Starter for Ten ein nedtur. Eg humra eit par gonger, nikka gjenkjennande eit par gonger - men eit par gonger på eit par-tre hundre sider held ikkje. Eg fekk aldri skikkeleg sympati med eller kjennskap til stakkars Brian og problema hans. Kanskje heng det saman med at eg ikkje er ein 18 år gamal gut på universitet i England midt på 80-talet - men det er forfattaren sin jobb å overvinna det skiljet. Tidvis underhaldande, men aldri eit must.
Sist sett
