Bokelskere.no

Men står der Viner i boka di, Kirsten? Den forma har eg i så fall ikkje vore borti før.

Ser i ordboka mi at ven eller venn har sitt opphav i glnorsk vinr som igjen har opphav i det latinske venus - venleik og den romerske kjærleiksgudinna Venus

Måtte straks kikke i almanakken. Jo, der står Viner, men ikke flasker. Tror jeg har hørt Viner på TV, når jeg nå har fått tenkt meg om. Kan det være vinsamlers måte å nevne vin i flertall?

Trur at Viner = venner: Ein skal besøke sine venner, men ikkje for ofte :-)

Den så ikke jeg. Men er viner=venner på nynorsk? Jeg tenkte at det var en vinsamler ikke skal gå for ofte i "vinskapet"

Viner må vere ei gammal form (sjå forkl lenger oppe) for venner, vitja = besøke, og tidt = ofte.

Trodde man skrev vener på nynorsk?

Ja, vener eller venner - og den forma der har eg ikkje sett før. Men opphavet kjem frå gammal latin og gammalnorsk vinr - etter det eg trur, men kanskje andre språkfolk veit meir enn meg...

Svar frå ein av "andre språkfolk": Norrønt hadde formene "vinr" eller "vin", ja - og "vinir" i fleirtal. Aasen normerte jo bakover. Det som eg har vore på polet og kjøpt mens de har diskutert dette, var "vín" i norrønt - og inkjekjønn, ikkje hankjønn, som "vinr".

Eg slår til med det norrøne ordtaket "Vín skal til vinar drekka": Med vin skal ein drikke venen sin til.

Er det vin eller venner det er snakk om her? Må innrømme her famler jeg. For noe stø i nynorsk er jeg ikke. Men du så interessant!

Aasen skriv om venner.