Bokelskere.no

Eg er einig i at det er mange - eller i alle fall fleire - opne spørsmål i Gengangere. At ein del av det som Ibsen skriv om syfilis, ikkje held vitskapleg mål i dag, synest eg er mindre viktig; poenget er korleis sjukdommen skal tolkast symbolsk som bilete på gjengangarane. Slutten ser eg på som open; ein gong var det oppsetjing der fru Alving kasta pillene og ville kjempe vidare for Osvald.

I eit innlegg over her står det at stykket ikkje er så aktuelt i dag, og dette er eg ikkje einig i. For meg er dette skodespelet eit drama om kampen mot alt som stengjer fof frigjering av mennesket. Livet i syden blir ikkje eit geografisk alternativ, men eit ideal, eit bilete på livet utan dei stengsla som det borgarlege samfunnet set.

Jeg har bare lest første og halve annen akt nå, men kjenner stykket fra før.

Griper fatt i utsagnet om at Gengangere ikke er så aktuelt i dag; det er jeg, som Kjell, uenig i.
Fru Alvings ekteskap var en tragedie for henne. I ettertid omtaler hun seg selv som "feig" som ikke tok et oppgjør med mannen mens han levde. Tenk hvilket krysspress hun sto under. På en ene siden sine egne oppfatninger av rett og galt, på den andre hele samfunnets normer og konvensjoner og ikke minst Manders', pastoren og familievennen, formaninger. Hun måtte ta sine valg, og først i ettertid ser hun de fulle konsekvensene av dem.

Dillemmaer av denne typen opplever vi vel alle (ikke nødvendigvis med samme innhold, men i prinsippet like). Jeg oppfatter dette som allmennmenneskelige og høyst aktuelle problemstillinger.

Tirsdag 20.9. er turen kommet til Fru Alving i NRK 2-s serie om Ibsens kvinner. Gleder meg!