Nest siste bindet av Platons samla verk inneheld Minos (ein kort doalog omsett av Vigdis Songe-Møller) og Lovene (omsett av Tormod Eide). Så vidt eg kan sjå, har dei to omsetjarane klart å formidle Platon til eit moderne norsk. Her lyt ein gjere val, og denne 2000-årsmodellen av norsk er grei nok.
Det som i fyrste omgang slår meg ved innhaldet i Lovene, er redselen for å sleppe impulsar frå andre land og kulturar inn i sitt eige land. Dagens holdningar har djupe røter, med solid støtte frå sjølvaste Platon.
Danskane er heldige som har eit fag som heiter oldtidskunnskap i den vidaregåande opplæringa, for Lovene innehold eit vell avstoff å diskutere i lys av karikaturteikningar og andre aktuelle spørsmål.
Sist sett
