Eg kjende Finn Pettersen, arbeidar-intellektuell, forlagsmann med trykksverte under neglane, ein av grunnstammane i arbeidet med å gi ut illegale aviser under den fascistiske okkupasjonen. Her fortel han om arbeidet i området rundt Drammen, Mjøndalen og Hønefoss - nervepirrande om sabotasjeaksjonar og reprsesaliar. Historikar var han ikkje, men til gjengjeld blir stoffet personleg og nært. Så fekk han då òg medalje av kongen til slutt. No er han borte, men han stod for meir enn éin spiker i Hitlerismens kiste. Med boka - tittelen er frå eit dikt av Inger Hagerup - og avisene har han skapt noko som lever. Sjølv var han stille og snakka lite om faren han utsette seg for for å styrkje motstanden.
Sist sett
