Lidenskap, lidenskap og lidenskap. Og når forfattaren er naturalist, kan det berre gå éin veg. Til helvetes i neroverbakke og på holkeføre, er det vel Dævel-Didrik hos Duun seier. Prototypen på ein naturalistisk roman, dette - og med ei skildring av eit lik som er så sterk at ho sit i meg enno, mange år etter at eg for fyrste gong las romanen om Thérèse Raquin.