Der jeg vokste opp feiret vi 17.mai på den lille grendeskolen, alltid sang vi "No livnar det i lundar". På den tiden måtte vi opp i heia noen dager før dagen for å hente bjørkelauv med "museører" til å pynte med på skolen. Derfor passer denne tekstlinjen så bra.... "no lauvast det i li".
No livnar det i lundar, no lauvast det i li, den heile skapning stundar no fram til sumars tid.
Det er vel fagre stunder når våren kjem her nord og atter som eit under nytt liv av daude gror.
Guds kyrkje lysa skulle som høgt på berg ein stad, med sumar utan kulde og utan solarglad
Guds ord vel alltid lyser, den sol gjeng aldri ned. Det hus som Anden hyser, ligg støtt i ljos og fred.
Du vår med ljose dagar, med lengting, liv og song, du spår at Gud oss lagar ein betre vår ein gong,
då me med vigsla tunge, med kjærleik heil og klår, alt utan brest og sprunge skal lova Herren vår!
Tekst: E.Blix, 1875 Melodi: L.M.Lindemann, 1875
Sist sett
