Eit par Haikudikt av Gene Dalby

Nerver

Jeg har ikke mye å tilby

Stort sett bare nerver

Skal det være en bunt?

Elskere

Ikke tenn lampen.

La oss bli liggende her i mørket og

lyve hverandres navn.

Diktaren Jakob Sande var nok ein spesiell person. Han skreiv seg inn i salmebøkene med «Det lyser i stille grender» og rørte oss alle med diktet til «Vesle Daniel».

Men han hadde òg grotesk humor, som me finn til dømes i

Likfunn

So fann dei han Ole Johan,
langt burte i Håsteins-hagen.
Der låg han og rotna og brann,
med solsteiken rett i magen.
Og magen var grøn og blå,
av steinklaka gorr og slim,
og flugor og kvitmakk små,
aula i yrjande stim.

Spyfluga grøn og feit,
la sine egg i skinne',
og ålkvite småmakkar beit
seg gangar og bol der inne.
Ei rotte stakk tranten ut,
– kva svarten som no var og sjå?
Ho var som ein blodgorra klut,
med blankslimut hale på. –

Og augo hans Ole Johan,
var berre ei slimut glye
som nedover kinnet rann,
so sleip som ei slimut spye.
Og nasa eit blodraudt sår,
der beinpipa lyste bleik.
For rotta ho var der i går,
og åt seg so feit ei steik.

Og lippa for kjøt var rein,
og gliste med kvasse tenner,
som illkvite stakk og skein,
som marssol på frosne fenner.
Og teven stod tjukk ikring,
denne blaute, flytande kropp,
og kråka sat rundt i ring,
og skratta med høge hopp.

So tok dei han Ole Johan,
og la han på fire påla.
So bar dei han fire mann,
med' kråkene skratta og skråla.
Mykje tå skrotten flaut vekk,
og mykje kvarv burt som eim,
og mykje i spyfluga gjekk,
men beina kom heile heim.

Men hvem sa at dagene våre skulle være gratis?

At de skulle snurre rundt
på lykkehjulet i hjertet vårt
og hver kveld
stoppe på gevinst?
Hvem sa det?
Hvor hadde vi dét fra?

Hvem sa at livet vårt
skulle være lett å bygge ferdig?
At mursteinene var firkantede ballonger
som føk på plass av seg selv?
Hvem sa det?
Hvor hadde vi dét fra?

Der var piller for alt: nerver,
vedvarende hoste og anemi.
Men hvem sa at snarveiene
støtt var kjørbare? At fjellovergangene
aldri snødde til? Og at nettopp vi
skulle slippe å stå fast i tunnelen?
Ja, hvem sa det?
Hvor i all verden hadde vi dét fra?

- Kolbein Falkeid

Noko er borte

Nærast er du når du er borte.
Noko blir borte når du er nær.
Dette kallar eg kjærleik –
Eg veit ikkje kva det er.

Før var kveldane fylte
av susing frå vind og foss.
No ligg ein bortgøymd tone
og dirrar imellom oss.

- Tor Jonsson

Dette må vera eit av dei vakraste kjærleiksdikta som er skrive nokon gong.

Sitat frå nettsida til Tor Jonsson Selskapet, http://www.torjonsson.no

Tor Jonsson er ein diktar som 50 år etter at han døydde framleis grip tak i den som les eller lyttar til tekstene hans. Han levde, for å seie det mildt, ikkje noko lykkeleg og storslage liv i stuslegstova i Lom. Men "å dikte" skreiv han, "er å vera det vesle som ein vart - og sleppe kvite fuglar ut i nattesvart".

Trollmors voggesang

Når trollmor har lagt sine elleve små troll,
og bundet dem fast i halen,
da synger hun sakte for elleve små troll,
de vakreste ord hun kjenner;
Ho aj aj aj aj boff
Ho aj aj aj aj boff
Ho aj aj aj aj boff, boff!
Ho aj aj aj aj boooff!

- Margit Holmberg

Fiskeregle

Fisker du fort
får du en mort.
Hvis du er dorsk,
får du en torsk.
Hvis du er grei,
får du en sei.
Er du på styr,
får du en lyr.
Bruker du fluer,
får du en uer.
Bruker du skjell,
får du makrell.
Er du litt gal,
får du en hval.
Hvis du er god,
får du en sko.
Men har du flaks,
får du en laks.

- Trond Brænne

Favorittdiktet mitt.

Å skrive dikt

Nei da – det er ikke vanskelig
å skrive dikt,
det er umulig.
Tror du jeg ellers hadde holdt på med
det
i over 40 år?

Prøv bare, prøv
å sette vinger på en stein, prøv
å følge sporet etter en fugl
i lufta

- Hans Børli

Lagnad sa vi

når vi slumpa til å snåve i einkvan
lagnad sa vi
og filtra oss redde inn i kvarandre
lagnad sa vi
og avslo å få låst opp lenkene
men let dei sløvt gro inn
lagnad sa vi
og kasta alle nøklane i havet
lagnad sa vi
og la fleire tunge bører på den berande
lagnad sa vi
og smitta barn med øydeleggande sjukdommar
lagnad sa vi
og heldt den unge under vatnet
lagnad sa vi
når folk i grannelaget svalt i hel
lagnad lagnad sa vi taktfast
hamra spikrar inn i kista
og overdøyvde protestane til han som låg der
lagnad sa vi
og sette tunge steinar over opprørsmenn
(som var vi redde at dei skulle koma opp or jorda att)
lagnad sa vi
medan nye hemmelege transportar rulla tungt forbi
og prestar gjorde krosstegn over alle segl
lagnad sa vi
til barns beinstumpar og brende andlet

lagnad seier vi
og vaskar ikkje berre hendene
men legg dei frå oss òg

- Arnljot Eggen

Andre Bjerke var ein god poet og ein fantastisk ordkunstnar.

Det er langt mellom venner

Det er langt mellom venner.
Mellom venner står mange bekjentskaper
og mye snakk.
Venner ligger som små lysende stuer
langt borte i fjellmørket.
Du kan ikke ta feil av dem.

- Kolbein Falkeid

Eg vil gjerne slå eit slag for dei gode gamle barnebokforfattarane. Takka vere desse "fire store" vart eg glad i bøker og glad i å lesa:

• Astrid Lindgren
  
• Anne Cath. Vestly
• Torbjørn Egner
  
• Alf Prøysen

Ups, eg har visst posta det same som deg. (Men eg har tatt med tittel og forfattar)

Du var en djevel til å kysse! Men jeg avskyr deg! For nå vet jeg at det ikke bare var meg, men mange. Jeg kjenner meg iskald, som om jeg råtner opp innenfra. Jeg ønsker deg alt vondt!

Les Djevelkysset.
Unni Lindell viser litt av det uhyggelege frå starten av.

Vel - eg trur nok dette er eit tullespråk, - men ein kan syngja teksten til Gubba Noa-melodien. Eg lærte faktisk regla/sangen frå mine ungar då dei var små; dei lærte den i barnehagen.

Slike sangar lever sitt eige liv.

Enig. Artig tråd!

Atte katte noa

Atte katte noa
Atte katte noa
Emissa de missa dolla missa dei
Setra kolla missa ratro
Setra kolla missa ratro
Atte katte noa
Atte katte noa
Emissa de missa dolla missa dei

Katten til Ivar Aasen

Eg er katten til Ivar Aasen.
Du kjenner meg truleg ikkje.
Eg gjer ikkje så mykje av meg.

Det hender at Ivar
gløymer å gje meg mjølk,
og når han dusjar
bruker han opp
alt det varme vatnet.
Men eg veit at det ikkje
er vondt meint.

Når Ivar sit inne og skriv
tar eg meg av alt det andre
som også må gjerast.
Det er kanskje ikkje så svært,
men eg tenkte no det skulle nemnast.

Ragnar Hovland
"Katten til Ivar Aasen møter hunden frå Baskerville"

2012 er eit godt år så langt. Har faktisk vurdert alle bøkene eg har lese som er utgjevne dette året til terningkast 5:

• Drømmeløs - Jørgen Brekke
• Journal 64 - Jussi Adler-Olsen
• Santa Psyko - Johan Theorin
• Englemakersken - Camilla Läckberg
• Nostradamus' testamente - Tom Egeland
• Dødens disippel - Michael Hjorth & Hans Rosenfeldt

Dersom eg skal prioritera mellom desse, held eg ein knapp på danske Adler-Olsen og den fjerde boka om Avdeling Q.

Same her. Føler det som eit nederlag å avbryte, men verda er full av andre bøker som fortener å bli lest. Heldigvis.