Noreg var på ingen måte førebudd då Side Brok først rollja ned glaset og drive-by-spytta sjelegranskande naturskildringar, syretrippar sett frå sykkelsetet, treffande personkarakteristikkar av fiktive figurar, og sosialantropologiske skildringar/hyllestar av den sunnmørske rånaren. Høge Brelle var eit lokalt situert musikkverk med eit globalt musikkuttrykk som fekk nasjonalt nedslag, og står igjen no, nesten tjue år seinare, som eit heilt sentralt verk i den norske hiphop-kanonen. Denne boka tek for seg Høge Brelle som kunstverk – bade musikalsk og tekstleg – fortalt frå ståstaden (eller vel så ofte sitte- eller liggestaden) til ein som var der (og med der så meinar vi slutten av tenåra/byrjinga av tjueåra på Søre sunnmøre – gjerne på Side Brok-konsert på Rust i Ørsta). Kjell Andreas Oddekalv (f. 1985) er musikkvitar, musikkforskar, musikar og musikkentusiast. Han har snart ein PhD om rap-flows, og er utøvande hiphoppar i Oslo-kollektivet Sinsenfist.
Hav siterer Min mor sier av Stine Pilgaard (side 103)
19:34, 30. august 2023 Ingen har det som favoritt.
Og du med det irriterende, gåtefulle smilet ditt som fyller meg med tvil jeg vil portrettere deg og henge bilde opp i Louvre med en knappenål så Mona Lisa kan få en pause.
Hav siterer Vi kan ikke ta med oss alt dette hjem av Frank Tønnesen (side 228)
10:17, 20. august 2023* Ingen har det som favoritt.
Han hadde ikke tall på alle gangene kneet eller beina hadde sparket borti esker og ting som stod langs veggen. Noe ganger ramlet det ned i gulvet, andre ganger gjorde det bare fryktelig vondt. Der var slik han holdt ved like banningen.
Sist sett
