Bokelskere.no

Far min, byrjar mor, så stoggar ho seg.
Far min kom vekk for tidleg, kviskrar ho.
Sakn. Har alltid vore å lese i andletet til mor mi.
La du fingrane mot mor sitt andlet og lét linjene arbeide under
fingrane dine, stod det «lengt» skrive i den mjuke huda.

Mor seier namnet til far min med ein slik inderleg kjærleik, ho kviskrar det fram, som om sjølve namnet hans var gjeve han av Gud.