Klikk på en bok for å legge inn et sitat.
Korfor er det ikkje fleire som les Dostojevskij? Han er jo faen meg den største.
– Det har aldri vore meg imot å vere innblanda i konversasjonar på høgt nivå, det vil eg berre ha sagt. Og no synes eg faen meg eg høyrer kaffien.
– Du har rett, sa Munk. – Som Vårherre sa ein gong så treffande: Det verte kaffi. Og så vart det kaffi.
"– Å fy faen, sa Munk. – Fytti helvete, sa Waglen. – Fy faens skinn og bein, sa Munk. – Helvete faen og steike meg over langsam eld, sa Waglen. – Faen skalpere meg i helvete, sa Munk. – Sattan gjelde meg i helvete, sa Waglen. – Faen ...æh...griljere meg, sa eg. Munk og Waglen såg på meg. – Faen pule meg i pissholet, sa Waglen. – Med slapp kuk. – Det meste er vel sagt, sa eg. Vi gav oss til å sjå tenksamt ut av vindauget."
Det var ein heime som fortalde om då Hitler var på cruise på Sognefjorden. Ja, dei visste jo ikkje kven han var då, at han skulle bli slik ein helvet. Men han var grei nok den gongen. Gav mykje driks til sognabøndene. Han reiste saman med dei to brørne sine. Og med ho Eva Braun. Sogningane tykte ho var eit jevvla flott kvinnfolk. - Eg visste ikkje at Hitler hadde brør, sa eg - Jau, han hadde det. Peder og Olaf Hitler. Dei såg heilt like ut, med same luggen og Hitler-barten.
KOKT ULV Skyt ein ulv (middels stor). Sprett han opp, ta ut det du ikkje trur du orkar å ete. Set på ei stor gryte vatn. Kok ulven, saman med rikeleg kvitløk, persille og løk, i om lag 14 timar. Rør om av og til. Tilset salt og pepar. Server han saman med ein god saus, kokte poteter og tytebær. Godt med øl eller raudvin til.
Eg kjende altså i si tid godt Munk, eller Doktor Munk, som han gjerne kalla seg, ja eg ser ikkje bort frå at det var fordi eg kjende han at eg klarte å få meg jobb i den vidaregåande skulen. Våre eventyr frå den gongen er elles godt dokumenterte, bearbeidde litterært av ein norsk forfattar, og gitt ut på eit anerkjent, mellomstort norsk forlag*).
*) Ragnar Hovland: Sveve over vatna. Det Norske Samlaget 1982.