Klikk på en bok for å legge inn et sitat.
Den nye innsikta var såleis at Mottro hadde hatt eit liv før meg. Kall meg gjerne ureflektert og naiv, men dette var fyrste gongen at det verkeleg sokk inn i meg og nådde heilt fram: Mottro sitt liv starta faktisk ikkje med meg, tvert imot. Eg representerte slutten.
Skryt og ros er jo sjølve livsnerven i vår mellommenneskelege moderne kommunikasjon.
Men for meg er denne livsnerven meir i slekt med livsløgna enn den indre tryggleiken. Eg er meir redd for uhemma skryt enn mangelen på det. Ein gong fekk eg ein e-post med 34 utropsteikn, og det fyrste eg tenke var: Denne mannen kan eg ikkje stola på.