Bokelskere.no

Vegen heim går han nattemørkret åleine. Han kom seg ikkje til å spørje om dei skulle gå ilag. Kvan ønskjer vel å vera innpåsliten? Kven ønskjer vel å bli avvist? Lukkelegast er den som går åleine.

Det kjem ein tanke som ikkje gjev han fred: Han kjem på at han vil leggje ein blome på grava til Jonas. På bussen kjem det på ein skokk med ungar, seks, sju år gamle. To småjenter set seg vis a vis han.
-Å så fin blome! Seier den eine! Får eg lukte?
Båe får sjølvsagt lukte.
-Å, så god lukt, seier ho som pratar.
-Eg heiter Louisa, ho heiter Sara. Kva heiter ho som skal få rosa?
- Det er ein mann.
- Kva heiter han?
-Jonas.
- Då blir han glad.
- ja, eg håpar det.
Slik kan eit lite menneske bli eit lyspunkt i kvardagen, og han fortel jenta då han reiser seg for å gå av at ho har gjort han glad.