Frosken

Frosken
er kommen fram
og opnar sitt gap
for å syngje
til stråets pris
som er så fagert
grønt og ufatteleg
og rører himlen ---

Fugl

Fugl flyg inn
i ny bleik morgen
vengjene slær
svinte lydlause slag
-på flukt
frå ein som har byrja
rørt på seg
i sitt nattlæger

Smilet ditt

Smilet ditt
henta eg
frå stjernune
rørslene dine
frå vinden
i graset

ein dag
kjende eg
tung mold
vega i hendene

Eg er stilla og kongen i skogen

Barnet
som slegen av redsle
rømde attende
dei fyrste stega
inn i det vesle skogsnar
-og spurde
kven kongen i skogen var
-så stor ein konge

Barnet
som våga seg
lenger og lenger inn
stiltrand seg på tå
fekk brått ein dag
den kongen sjå
stige høg og breiherd fram
i vindpusten
og høyrde han tale:

-Eg er stilla
og kongen i skogen
eg bur attom dei store tre
oppunde berget grå
i skuggan tett attmed
mellom stein og strå

eg bur i hjarte ditt
og er i tankan dine
eg tala til deg titt
då du låg sjuk unde sengelinet

Barn
eg er stilla
og kongen i skogen
gøym deg her
og kvil eit lite bil

Tre kort-dikt

Sletta blir farga
av ei raud morgonsol

i kanten
stend oksane
med tunge bringur

Død
som ei kjærleg mor
hev du bore meg
eit barn
på trygge hender
mot viddene i stjerneljoset

Du som lærde meg
plukke blomar
på engene
no skal eg ut
og rydje urskog