Klikk på en bok for å legge inn et sitat.
Nå - var han Danel ute og kjørde?
Ja, det forstod seg.
Skulle vel ikkje på forretning i dag? Presten såg smilande på han.
Var det likt seg. - Jau, forresten, det var nok ikkje trygt. Sundags føremiddagen var den aller glupaste tida til slikt. - Og presten? Ja, han skulle vel til kyrkja, han.
Jaha; han skulle då det, i dag. - Kvar sin lyst, ser Di...
- Å kvar si næring... sa Danel.
Dei smilte, og løfte på huvene og fór.
"Ikkj' fer de'," sa ho, "når'n ikkj' e' frælst, så kjæm 'n på samma romme', einten hainn e' liti vær' heill' ber'."