Bokelskere.no

Eg les dikt i mi eiga gravferd.
Redaktøren græt
og eg græt

av glede over å få lese til meg sjølv.
Det
skal eg leve lenge på

Raseriet mitt går innover:

eg pressar det saman til ein seig og fuktig mantel, eg vil
implodere, men eg gjer det ikkje, eg har impulskontroll, eg er
eit einmannsdiktatur, utan ytringsfridom. Og ja: eg er skuldig,
eg må sperreast inne

i meg sjølv

Eg held dette uhaldbare framfor meg. Eg kan le ein latter full av guddommelege repetisjonar, men så held eg dette uhaldbare tett inntil brystet, som for å kvele det

I søvne er eg plutseleg i stand
til å elske,

når eg vaknar
tenkjer eg på noko eg har gløymt