Prinsippet er svært enkelt; ein bør ta mennesket alvorleg, iallefall av og til. Utan tvil er det viktig at vi ikkje har så stor tillit til kva vitskapen om mennesket kan gjera, at vi heilt misser tillita til kvarandre. Gjer vi det, så er vi ille ute alle saman.
Skjervheim 1959, fra essayet ”Tillit til vitskapen og tillit til mennesket”