For det må vel vera den største kunsten av alle: Å leva godt. Og ikkje sitja med beina i bekken og venta på eit anna liv. Eller spegla seg i det klare morgonvatnet og tru at bekken vil ta ansiktet ditt med ut i verda, mens du sit heime og ventar på at det skal koma tilbake og fortella alt det har sett.