Bokelskere.no

Ein stor tung skapning låg i vegen hans: Sneglen var ute, låg som ein liten kulle i lendet, glinsande av feitt i det mjuke graset. Hadde venlege auga på stylker, og huset på
ryggen.
Mauren gjekk bort og sette kjakane kav i flesket. Det smakte. Men dei venlege snegleaugo kvarv i ein fart. Heile fløtekroppen byrja dra seg ihop og presse seg inn i huset. Mauren hadde fullt bit og slepte nok ikkje. Han berre grov saksa si djupare, og han vart rett og slett klemt inn i sneglekroppen i den vide husdøra. Der vart kvævende trongt og umogeleg.