Bokelskere.no

– Mamma?
Men mamma berre såg ut vindauget, sjølv om det var mørkt og ingenting å sjå. Eg flytta uroleg på meg. Då mamma endeleg snudde seg, såg eg at det hadde runne tårer på begge kinna hennar. Men ho smilte likevel.
– Veit du, Ida-mi? Ho er ikkje lita og teit, den hytta, sjølv om du trur det akkurat i dag, sa mamma. - For viss du blir veldig, veldig gammal ein gong, så gammal at du har opplevd nesten alt, så gammal at du ligg i senga di på sjukeheimen og tenker tilbake på livet ditt, då kjem den hytta du leika i saman med Arvid og Oskar, til å vere noko av det største og viktigaste av alt du hugsar.