Eg såg ein gamal trøytt mann
sitja ved havet
og lyda til songen
frå fiskarane på veg til bankane.
I augo hans var lengt
etter den vide synsrandi
til den som ror aleine på havet.
Han sat der og tårene hans
var bøner til gud
om å taka han over det store havet,
der han kunne kasta alderdomen
og atter dra ut på bankane.
(Lengt - Þórunn Magnea Magnúsdóttir)