Forresten skulle han snart bli førstekontorist, så det var på tide å oppføre seg seriøst. Så han gav avkall på fløytespel, på dei heite kjenslene og fantasien; for alle borgarar har ein gong i ungdommelig glød, om ikkje anna så for ein dag eller eit minutt, trudd seg i stand til grenselaus lidenskap og høgttravande bedrifter. Den mest middelmåtige libertinar har drøymt om sultaninner; kvar notar ber i sjela si skar av ein poet.