Franz Kafka
Eit hus i strid med seg sjølv:
porten alltid ulåst aldri open
vindauge med gitter utan lys
skrivebord med tomme protokollar
mørkeloft med spindelvev og dom
ein kjellar full av sleipe labyrintar
ei vindeltrapp av rekkverk og begjær
ein sal som lukter nederlag og såpe
ei klokke utan visar og slår
eit hus ein by ei einsemd midt i verda